Memento Mori

 MEMENTO MORI

Nienawidzę kiedy nie mogę zasnąć w nocy i leże rozmyślając, tak jak teraz. Może właśnie dla tego staram się nie chodzić za wcześnie spać. Patrzę za okno. Jedyne co widzę to niebo – czarne, ponure, na nim spoczywają ciepło ubrane, jasne gwiazdy. Jest to widok piękny. Lecz kiedy dopadają nas refleksje nawet najmniejszy szept, tupot, przebłysk wpływają na nasze myśli.

Jestem raczej osobą odważna. Nie boję się ciemności, w ogóle w zasadzie boje się tylko 3 czy 4 rzeczy. A uczucie, które mi teraz towarzysz to w zasadzie nie jest strach. To jest przerażenie, które mnie ogarnia .Dreszcz, przeszywający szybko i gwałtownie moje ciało.  A to wszystko przez jedną myśl – upływ czasu. Wiem, że wiele z Was powie masz  nie całe 16 lat jeszcze całe życie przed Tobą. Ale jak pomyśle, że zaraz pójdę do liceum, które zleci równie szybko jak gimnazjum, zaczną się studia, praca, dom, rodzina, problemy. Nie chcę tego. Dzieciństwo jest zbyt piękne, aby je zostawić. Nie czuje się jeszcze gotowa na dorosłość.

Moim największym celem w życiu jest stworzyć szczęśliwą rodzinę. Dom równie piękny, ciepły jak mam ja. Chcę nie być tylko rodzicem, ale i przyjacielem dla swojego dziecka. Ale jak ja mam to zrobić? Kompletnie nie czuje się w żadnym stopniu na to gotowa. Ja nie jestem w stanie utrzymać porządku w pokoju ani ogarnąć lekcje. Jak mam kogoś tego nauczyć, pomóc mu przejść przez te wszystkie przeszkody? Jak? !

Tak sobie myślę, że w zasadzie moje wszystkie obawy sprowadzają się do jednego – śmierci. Boje się umrzeć. A co jeśli trafię do piekła ? Co jeśli przez wieczność będę musiała znosić męki ? A jak jest po drugiej stronie ? Co z moja świadomością? Co ze światem? Co będę tam robić ? Być szczęśliwą, bo jestem w Niebie? Wszyscy będziemy się kochać?  Uwielbiać? Nie jestem w stanie ogarnąć tego myślami. Czuję ból. Żal. Że nie potrafię po prostu uwierzyć.

Chyba właśnie dlatego zdecydowałam się na zmiany. Próbuje utrzymać porządek w pokoju (życie mi powodzenia^^) , zmieniłam nawet (nieświadomie wcześniej tego) swój styl ubierania. Kolorystykę przede wszystkim . A jutro? A jutro idę ściąć włosy! Szkoda mi ich, bo są długie, ale zmiany działają tylko wtedy kiedy są gwałtowne! Nie od jutra po trochu, tylko wszystko teraz. Chcę powiedzieć na łożu śmierci: Czuję się spełniona!